nadnercze,
anat. parzysty gruczoł dokrewny (wewnątrzwydzielnicze gruczoły) położony w sąsiedztwie nerek, wytwarzający hormony regulujące metabolizm i uczestniczące w utrzymaniu homeostazy;
nadnercze
Encyklopedia PWN
u człowieka małe, żółtawe ciało na górnym biegunie każdej nerki; składa się z 2 części, różnych pod względem budowy, pochodzenia i funkcji; zewn., jaśniejsza substancja korowa wytwarza kortykosterydy, regulujące m.in. gospodarkę wodną i mineralną organizmu, przemiany białkowe, węglowodanowe i tłuszczowe, a substancja rdzenna adrenalinę i noradrenalinę, serotoninę i dopaminę, oddziałujące m.in. na mięśniówkę gładką naczyń krwionośnych i narządów wewn., układ nerwowy somatyczny i autonomiczny; u płazów, gadów, ptaków komórki tworzące obie części nadnercza są wymieszane ze sobą (istnieją także u ryb i krągłoustych, ale całkowicie rozdzielone, nie tworzą wspólnie wyodrębnionego narządu). Choroby nadnercza: niewydolność kory nadnercza Addisona choroba; nadczynność kory nadnercza Cushinga zespół; nadczynność rdzenia nadnercza wskutek gruczolaka chromochłonnego daje napadowe nadciśnienie tętnicze; leczenie nadczynności operacyjne.
