mitra
 
Encyklopedia PWN
mitra
[łac. < gr.]:
1) dwurożna czapka noszona przez władców starożytnej Asyrii, Persji i Frygii;
2) ozdobne nakrycie głowy w formie czapki czterodzielnej z otokiem; używana jako symbol władzy przez książąt oraz jako część stroju liturgicznego wyższych duchownych obrządku wschodniego;
3) wysokie, spiczaste nakrycie głowy biskupów, opatów i infułatów, noszone podczas pełnienia czynności liturgicznych, zwane też infułą.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Infuła świętego Stanisława, poł. XIII w — katedra na Wawelufot. W. Kryński/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Infuła, fragment płyty nagrobnej biskupa Oleśnickiego z katedry w Gnieźniefot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia