mitoza

mitoza

[gr. mítos ‘nić’],

kariokineza somatyczna,

biol. sposób podziału jądra komórkowego (poprzedzony interfazą), w wyniku którego powstają 2 jądra potomne (siostrzane), z których każde otrzymuje zestaw chromosomów identyczny pod względem ich liczby (ploidalności), jak ten, który posiadało jądro komórkowe przed podziałem.

Także podział komórki obejmujący opisany podział jądra. W okresie między dwiema mitozami, czyli w interfazie, zachodzi podwojenie liczby chromosomów — odtworzenie przez każdy chromosom nowego, podobnego chromosomu (replikacja DNA); podczas mitozy jednakowe chromosomy zostają rozdzielone między jądra potomne — jest to więc proces warunkujący stałość składu genowego we wszystkich powstających komórkach somatycznych organizmu. W przebiegu mitozy rozróżnia się 4 fazy: profazę, metafazę, anafazę, telofazę; po zakończeniu telofazy, gdy już są uorganizowane 2 jądra potomne, następuje zwykle podział cytoplazmy komórki macierzystej (cytokineza, podział komórki) i powstają 2 komórki potomne. Proces mitozy trwa ok. 1 godziny (z dość dużymi odchyleniami, najdłużej kilka godzin), okres między 2 kolejnymi mitozami może trwać od 8 godzin do ponad 1 roku (cykl komórkowy). Odkrycie mitozy w latach 80. XIX w. jest związane głównie z pracami W. Mayzla, E.A. Strasburgera, O. Bütschliego i W. Flemminga, który uogólnił wyniki badań w tym zakresie (także własnych) i wprowadził 1882 termin „mitoza”.

Mitoza