ministeriałowie
grupa średniowiecznej ludności poddańczej, istniejąca w Europie od czasów karolińskich;
[łac.],
ministeriałowie
Encyklopedia PWN
zwalniani od obowiązków poddańczych, w praktyce niewiele różnili się od ludności wolnej; w Niemczech (głównie na wschodzie) od XI w. obdarzani lennem, sprawowali często ważne funkcje państwowe; na przełomie XII i XIII w. w znacznej części przeszli do rycerstwa.
