migrena
choroba cechująca się występowaniem bólów głowy, najczęściej połowiczych, dość stereotypowych u poszczególnych chorych;
[fr. < gr.],
migrena
Encyklopedia PWN
bóle są związane z zaburzeniami naczynioruchowymi w obrębie tętnic mózgu i opon, początek napadu migreny jest wynikiem ich silnego skurczu, a rozwinięty napad łączy się z poszerzeniem tych naczyń; napad migreny jest poprzedzony tzw. aurą trwającą 10–20 min., którą mogą być: zaburzenia ostrości widzenia, błyski przed oczami, nudności, drętwienia połowy ciała, uczucie niedowładu połowiczego, następnie pojawia się ból głowy, często z wymiotami, światłowstrętem, nadwrażliwością na hałasy; napad migreny może być wyzwolony zmęczeniem, niedosypianiem, zdenerwowaniem, trwa od kilku do kilkunastu godzin; migrena występuje częściej u kobiet, też rodzinnie; leczenie gł. preparatami sporyszu.
