mem
 
Encyklopedia PWN
mem,
dźwiękowa lub/i obrazowa jednostka informacji intelektualnej lub kulturowej, przechowywana w pamięci człowieka i na dowolnych nośnikach (np. w książce, na płycie CD), przekazywana i odbierana świadomie lub nieświadomie;
mem składa się z semiotycznego rdzenia — informacji właściwej (memotypu), oraz semantycznej otoczki służącej pozyskaniu uwagi odbiorcy. Koncepcję memów sformułował w latach 70. XX w. bryt. genetyk R. Dawkins, wykorzystując podobieństwo memu do genu, jednak geny człowiek przyjmuje wyłącznie od rodziców, natomiast memem jest wszystko, co człowiek przejmuje od kogokolwiek przez naśladownictwo, kopiując, przechowując, przekazując i upowszechniając zawarte w memie idee lub wzory zachowania; memy znajdują szerokie zastosowanie w technikach kształtowania opinii publicznej — w propagandzie, reklamie (np. powtarzanie w reklamie informacji dotyczących produktu zmniejsza u odbiorcy reklamy wątpliwości, czy ten produkt jest mu rzeczywiście potrzebny) oraz komunikacji społecznej, dydaktyce, kierowaniu zespołami ludzi, psychoterapii i in. Metoda badania kultury i społeczeństwa na podstawie koncepcji memów nazywa się memetyką.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia