mandatowe terytoria
 
Encyklopedia PWN
mandatowe terytoria,
obszary nierządzące się samodzielnie (niektóre prowincje odłączone od Turcji — mandaty A, i byłe kolonie niem. — mandaty B i C), oddane po I wojnie świat. na podstawie artykułu 22 Paktu Ligi Narodów pod zarząd państw — tzw. mandatariuszy, które zarządzały nimi pod kontrolą Ligi Narodów;
państwo zarządzające mandatami A sprawowało zarząd tymczasowy do czasu uzyskania przez terytorium mandatowe niepodległości; mandatariusz obszarów B i C zarządzał nimi jak koloniami; po II wojnie świat. system mandatowy został zastąpiony systemem powierniczym ONZ (powiernicze terytoria); jedynie Afryka Południowo-Zachodnia (ob. Namibia) pozostawała formalnie do III 1990 terytorium mandatowym, ponieważ jej mandatariusz RPA nie oddała go pod powiernictwo mimo wielu uchwał Zgromadzenia Ogólnego ONZ; od 1990 Namibia jest niepodległym państwem.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia