mana
 
Encyklopedia PWN
mana,
religiozn. w wierzeniach ludów Oceanii pochodząca od bogów i uobecniająca się wszędzie moc nadnaturalna, przekazywana przez duchy przyrody i duchy przodków;
mana posiadają niezwykłe miejsca, wyjątkowe okazy roślin i zwierząt, rzeczy (zwłaszcza przedmioty sakralne i broń), a przede wszystkim ludzie (przybiera ona formę np. siły fiz., płodności, witalności, bogactwa, mądrości i innych pozytywnych cech); ilość mana w danym obiekcie jest zmienna: może jej przybywać lub ubywać; ludzie o wysokim statusie społ. (zwłaszcza kapłani i naczelnicy plemion) dziedziczą mana po swych przodkach, co wyjaśnia ich bogactwo, dostojeństwo i prawo do respektu ze strony współplemieńców; w celu ochrony przed utratą mana lub jej szkodliwym działaniem stosuje się określone środki magiczne, ujęte w regułach tabu; termin mana wprowadził do nauki 1891 ang. antropolog R.H. Codrington; zbliżoną do mana koncepcję mocy spotyka się także u niektórych plemion Indian amer. (np. jako orenda u Huronów, czy wakan lub wakonda u Siuksów).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia