makia

makia

[wł.],

makchia,

ekol. wiecznie zielone, gęste zarośla krzewów twardolistnych w wilgotniejszych siedliskach (na wyspach i wybrzeżach), w nadmor. regionach basenu śródziemnomorskiego,

w skład makii wchodzą gęste krzewy, karłowate drzewa (np. dąb, Quercus coccifera, drzewo mastyksowe i poziomkowe, palma karłatka) ikrzewinki, splątane zwojami pnączy, rzadko pojedyncze drzewa (do 10 m); w gęstych, zacienionych partiach makii mało jest aromatycznych roślin zielnych, które obficie występują w rzadszych zaroślach; makia rozwija się na podłożu zwykle ubogim w związki wapnia; jest wtórnym typem roślinności, powstałym po wycięciu lasów i wskutek intensywnego wypasu zwierząt domowych (kozy).