mag

mag

[staropers. magu ‘ten, który ma moc’],

kapłan w irańskiej religii mazdaizmie (zaratusztrianizmie);

adept rozpoczynał naukę w wieku 7 lat, kończył po osiągnięciu pełnoletności (15 lat); musiał pamięciowo opanować przekazywaną ustnie Awestę oraz zaklęcia i rytuały potrzebne do sprawowania kultu; do głównych zadań magów należało podtrzymywanie świętych ogni i odprawianie codziennych rytuałów; musieli w tym celu pozostawać w stanie rytualnej czystości; słowo mag przedostało się do języków europejskich za pośrednictwem greckiego mageia i łacińskiego magus; także dzięki Grekom utrwalił się wizerunek kapłanów zaratusztriańskich, noszących białe stroje (kolor kapłański) składające się z sięgającej do kolan tuniki ściągniętej pasem, spodni i czapki z przylegającymi do policzków kawałkami materiału do zakrywania ust (by nie skazić ognia).

Mag przed ołtarzem ognia, ponad nim Zaratusztra oraz symbol Ahura Mazdy — tarcza słoneczna