madrygał
 
Encyklopedia PWN
madrygał
[wł.],
lit. gatunek poet., ukształtowany z pieśni lud. w XIV w. we Włoszech (F. Petrarca);
początkowo zwięzły poemacik bukoliczny o charakterze żartobliwym; później krótki utwór liryczny o tematyce erotycznej, nasycony motywami sielankowymi i mitol.; złożony zwykle z 6–9 wersów powiązanych w tercyny lub pozbawionych porządku stroficznego, o swobodnym układzie rymów; w XV–XVII w. jeden z reprezentatywnych gat. poezji dworskiej; w Polsce uprawiany m.in. przez W. Kochowskiego i J.A. Morsztyna.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia