łykawość
 
Encyklopedia PWN
łykawość,
wet. nawykowa wada koni polegająca na wciąganiu powietrza do przełyku, a następnie wydalaniu go ze świstem;
konie łykawe chwytają zębami żłób i napinają mięśnie szyi, wskutek czego obniża się krtań i powietrze przedostaje się do przewodu pokarmowego; następstwem łykawości jest przedwczesne i nieprawidłowe ścieranie się zębów, a także wzdęcie żołądka (niektóre zwierzęta połykają powietrze); narów ten często powstaje przez naśladownictwo, dlatego koni łykawych nie należy trzymać razem z innymi końmi.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia