lód

lód,

woda w stałym stanie skupienia; substancja krystaliczna, bezbarwna, przezroczysta;

bezb. przezroczyste kryształy; temp. topnienia lodu (powstałego z wody chemicznie czystej) pod ciśnieniem 1013,25 hPa przyjęto za punkt zerowy termometrycznej skali Celsjusza; w porównaniu z wodą, lód ma mniejszą gęstość (0,92 g/cm³), tj. większą objętość właściwą (w sieci przestrzennej lodu, między połączonymi za pomocą wiązań wodorowych cząsteczkami wody, występują puste przestrzenie); powoduje to np. pękanie zamkniętych naczyń, rozsadzanie bloków skalnych, w szczelinach których zamarza woda; wiąże się z tym również zamarzanie powierzchni np. rzek, jezior, co stanowi ochronę głębszych warstw wody przed oziębieniem i umożliwia utrzymanie w nich życia organicznego. W powietrzu atmosferycznym, w wyniku resublimacji pary wodnej przy dostatecznie dużym przesyceniu nią powietrza, zwykle poniżej –10°C, tworzą się kryształy (krystality) lodowe, które wchodzą w skład chmur, tworzą opady (np. śnieg, grad) lub osady atmosferyczne (szron, sadź). Nagromadzenie dużych mas lodu na powierzchni Ziemi doprowadza do tworzenia się lodowców i lądolodów.