ława sądowa,
w XIII–XVIII w. organ samorządu miast i wsi lokowanych na prawie niem., powoływany przez właściciela gruntowego lub wybierany przez mieszkańców, później także przez radę miejską
ława sądowa
Encyklopedia PWN
ławnicy, pod kierunkiem wójta (sołtysa) lub starszego ławy sądowej, rozpatrywali sprawy kryminalne i niesporne; spod jej jurysdykcji byli wyłączeni Żydzi, duchowieństwo i (z pewnymi wyjątkami) szlachta; kompetencje ławy sądowej miejskiej w stosunku do rady miejskiej nie były ściśle określone; w większości dużych miast rajców wybierano spośród ławników, w miastach mniejszych ława sądowa i rada tworzyły jeden sąd; ława sądowa wiejska, z sołtysem na czele, pełniła funkcje sądu pierwszej instancji, zaczęła zanikać w XVI w.; ławy sądowe miejskie zniosła Konstytucja 3 maja 1791.