ława sądowa
 
Encyklopedia PWN
ława sądowa,
w XIII–XVIII w. organ samorządu miast i wsi lokowanych na prawie niem., powoływany przez właściciela gruntowego lub wybierany przez mieszkańców, później także przez radę miejską
ławnicy, pod kierunkiem wójta (sołtysa) lub starszego ławy sądowej, rozpatrywali sprawy kryminalne i niesporne; spod jej jurysdykcji byli wyłączeni Żydzi, duchowieństwo i (z pewnymi wyjątkami) szlachta; kompetencje ławy sądowej miejskiej w stosunku do rady miejskiej nie były ściśle określone; w większości dużych miast rajców wybierano spośród ławników, w miastach mniejszych ława sądowa i rada tworzyły jeden sąd; ława sądowa wiejska, z sołtysem na czele, pełniła funkcje sądu pierwszej instancji, zaczęła zanikać w XVI w.; ławy sądowe miejskie zniosła Konstytucja 3 maja 1791.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia