labiryntodonty,
potoczna nazwa grupy kopalnych płazów, dawniej wyodrębnianych jako podgromada Labyrinthodonta, żyjących od późnego dewonu do końca triasu (nieliczne do wczesnej kredy), początkowo z półkuli północnej, począwszy od permu również z półkuli południowej;
labiryntodonty
Encyklopedia PWN
obecnie grupa ta nie obejmuje już dawnych lepospondyli i Lissamphibia, natomiast obejmuje rzędy: Temnospondyli i Anthracosauria oraz najprymitywniejsze czworonogi, m.in. ichtiostegę; często dużych rozmiarów (dł. ok. 2–4,5 m), podobne do krokodyli; labiryntodonty charakteryzuje proporcjonalnie bardzo duża, płaska czaszka o masywnej budowie (czaszka stegalna) i silnie ornamentowanych kościach, a także uzębienie o pofałdowanej zębinie i szkliwie (zęby labiryntowe); trzony kręgów kręgosłupa labiryntodontów są zbud. z kombinacji 2 par zawiązków (tzw. intercentrum i pleurocentrum), których udział, zróżnicowany w obrębie grupy, był główną, a obecnie pomocniczą, cechą systematyczną labiryntodontów.
