kwietnik,
bot., roln. jeden z elementów składowych terenów zieleni, powierzchnia obsadzona roślinami ozdobnymi, o dekoracyjnych kwiatach lub liściach;
kwietnik
Encyklopedia PWN
k. sezonowe obsadza się roślinami, które nie zimują w gruncie, o krótkim okresie kwitnienia (2- lub 3-krotnie zmienia się rośliny w ciągu okresu wegetacyjnego); k. obsadzane bylinami są zw. rabatami; specjalnym rodzajem k., spotykanym gł. w założeniach hist., są k. kobiercowe (dywanowe), skomponowane z niskiej roślinności, z obwódkami z niskich, zimozielonych, strzyżonych żywopłotów; ostatnio częste są: k. mieszane z roślinami sezonowymi, trwałymi i krzewami (o kształcie i rysunku swobodnym).
