kręgowce, Vertebrata,
podtyp zwierząt obejmujący ok. 99% żyjących i kopalnych gatunków strunowców;
kręgowce
Encyklopedia PWN
wszystkie kręgowce, przynajmniej przez pewną część życia (przeważnie we wczesnych etapach rozwoju osobniczego), przejawiają cechy typowe dla strunowców: strunę grzbietową, metamerycznie ułożone segmenty mięśniowe (miomery), cewkę nerwową z wewnętrznym kanałem, gardziel z licznymi szczelinami skrzelowymi oraz ogon. Cechą charakterystyczną tylko dla kręgowców jest szkielet wewnętrzny, złożony z kości oraz zębów, zbudowany ze zmineralizowanej tkanki kostnej lub chrzęstnej (niektóre bezszczękowce oraz ryby chrzęstnoszkieletowe). Obecność wewnętrznego szkieletu kostnego umożliwiła kręgowcom osiągnięcie m.in. największych, znanych w świecie zwierzęcym, rozmiarów ciała (dinozaury, walenie, trąbowce), a również dzięki wytworzeniu kończyn parzystych i podtrzymujących je obręczy (barkowej i miednicznej) — opanowanie lądów (czworonogi, płazy). Kręgowce dzieli się tradycyjnie na 6 gromad: bezszczękowce (inaczej bezżuchwowce), ryby, płazy (bezowodniowce) i gady, ptaki, ssaki (owodniowce).
