koza domowa,
zwierzę użytkowe pochodzące prawdopodobnie od kozy bezoarowej, markura, koziorożca alpejskiego i koziorożca pirenejskiego (Capra pyrenaica); za przodka niektórych k.d. jest uznawany także wymarły gat. kóz Capra prisca.
koza domowa
Encyklopedia PWN
Udomowiona ok. 4500 p.n.e.; hodowana niemal na wszystkich kontynentach dla mleka, mięsa (szczególnie cenione jest mięso kilkutygodniowych koźląt), futra (zwłaszcza kozy chiń. i mong.), skóry, zw. safianem (do wyrobu obuwia, rękawiczek i galanterii skórz.) i wełny (np. angorska koza); wyhodowano wiele ras kozy domowej, do najważniejszych należą: angorska, biała uszlachetniona, dońska, karpacka, kaszmirska, maltańska, saaneńska, sandomierska, toggenburska. Koza domowa żyje 9–10 lat; dojrzałość płciową osiąga w 7–8 mies. życia, a fiz. po 3 latach; ruja występuje jesienią i wiosną; ciąża trwa 5 mies.; w miocie rodzą się w 50–60% bliźnięta, trafiają się nawet czworaczki; koza domowa jest żarłoczna i niewybredna, ruchliwa i zwinna; w Grecji, Turcji, Syrii, Libanie i in. krajach wyniszczyła roślinność, toteż w niektórych krajach hodowla jej jest ograniczona.
