konsubstancjacja
 
Encyklopedia PWN
konsubstancjacja
[łac. consubstantialis ‘zachowujący tę samą istotę’],
pojęcie teologiczne dotyczące interpretacji obecności Jezusa Chrystusa w sakramencie Eucharystii, sformułowane w średniowieczu, a następnie wykorzystane przez M. Lutra (luteranizm);
zgodnie z nauką o konsubstancjacji, podczas Wieczerzy Pańskiej chrześcijanin przyjmuje prawdziwe ciało i krew Jezusa Chrystusa pod postacią chleba i wina, przy czym substancje chleba i wina nie ulegają przemianie (elementy te zachowują swoją istotę); nauka o konsubstancjacji jest pośrednia między katolicką doktryną o transsubstancjacji (sobór trydencki odrzucił naukę o konsubstancjacji) a kalwińskim poglądem o duchowej obecności Chrystusa w sakramencie.
Bibliografia
M. Luter Wyznanie o Wieczerzy Pańskiej, Bielsko-Biała 1999.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia