konstytucja
 
Encyklopedia PWN
konstytucja
[łac. constitutio ‘ustrój’, ‘ustanowienie’],
prawo:
1) określenie podstawowego aktu ustrojowego państwa, całościowo określającego strukturę państwa, system jego organów oraz sytuację prawną jednostki wobec władz publicznych; konstytucja jest aktem nadrzędnym w stosunku do całości porządku prawnego, normy konstytucji stanowią podstawę i punkt wyjścia pozostałych norm w państwie, które powinny konkretyzować normy konstytucji i nie mogą być z nią sprzeczne; konstytucję cechuje specyficzna forma: jest to dokument traktujący o specjalnym sposobie uchwalania konstytucji, dokonywania w niej zmian i o jej szczególnej strukturze wewnętrznej; pierwszą konstytucją współczesną w świecie była konstytucja Stanów Zjednoczonych 1787, a w Europie — polska Konstytucja 3 maja 1791 i francuska z 3 IX 1791;
2) konstytucja sejmowa, w dawnej Polsce prawo ustanowione przez sejm — uchwała sejmowa (odpowiadająca współczesnej ustawie); rozróżniano konstytucje wieczyste i czasowe; w XVI w. rozpoczęto ich druk, od 1543 pisano je w języku polskim;
3) konstytucja soborowa, podstawowy dokument dogmatyczny w Kościele katolickim dotyczący spraw wiary (np. ogłoszone przez Sobór Watykański II Konstytucja dogmatyczna o Kościele, Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym).
4) konstytucja apostolska, dokument papieski z postanowieniami prawnymi dotyczącymi jednej dziedziny; dawniej też inne postanowienia papieży i synodów;
5) w starożytnym Rzymie konstytucje.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia