komornicy,
kategoria bezrolnych chłopów w Polsce XIV–XX w.;
komornicy
Encyklopedia PWN
najuboższa warstwa osiadłej ludności wiejskiej, nie mieli ziemi ani chałup, mieszkali najczęściej u kmieci i utrzymywali się z pracy najemnej u nich lub we dworze; niekiedy posiadali nieliczne zwierzęta hodowlane i uprawiali skrawki ziemi; od XVI w. odrabiali 1–2 dni tygodniowo pańszczyzny pieszej, byli też pociągani do przymusowych najmów; warstwa mało ustabilizowana, często zmieniająca miejsce zamieszkania; w XIX w. zazwyczaj otrzymywali do użytkowania niewielkie kawałki gruntu w zamian za odrobek; stopniowo część komorników przekształciła się w robotników rolnych, część przeszła do miast.
