klawesyniści francuscy
 
Encyklopedia PWN
klawesyniści francuscy,
kompozytorzy działający we Francji 1650–1750, którzy przyczynili się do rozwoju muzyki klawesynowej w okresie późnego baroku i wczesnego klasycyzmu;
szkołę k.f. reprezentowali w 2. poł. XVII w.: J. de Chambonnières, L. Couperin, J.H. d’Anglebert, w XVIII w. F. Couperin, L.N. Clérambault, J.Ph. Rameau, J.F. Dandrieu, L.C. Daquin; nawiązywali oni do osiągnięć muzyki lutniowej, przejmując z niej bogatą ornamentykę, wariacje ornamentalne, zw. doubles, oraz tendencję do programowości; ich zasługą jest ustalenie formy suity i rozwinięcie faktury klawesynowej typowej dla stylu galant i okresu rokoko; wywarli oni silny wpływ na kompozytorów innych krajów, zwłaszcza na J. Frobergera i A. Pogliettiego.
Bibliografia
B. Pociej Klawesyniści francuscy, Kraków 1969.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia