kasy Stefczyka

kasy Stefczyka,

wiejskie spółdzielnie oszczędnościowo-pożyczkowe;

organizowane od 1890 w Galicji, po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w całym kraju; nazwane tak 1924, po śmierci ich inicjatora, F. Stefczyka; działały na zasadach zbliżonych do propagowanych w Niemczech przez F.W. Raiffeisena; powstawały w intencji walki z lichwą, a ich zadaniem było zbieranie oszczędności członków i udzielanie im kredytu; nieograniczona odpowiedzialność, mały obszar działalności (wieś, gmina) i wzajemna znajomość członków były podstawą zaufania do kas Stefczyka; niewielkie udziały członkowskie i niewysokie odsetki od pożyczek umożliwiały przystępowanie do nich niezamożnym chłopom; 1913 w Galicji działało 1397 kas Stefczyka (ok. 322 tysięcy członków), 1937 w Polsce — 2771 kas Stefczyka (ok. 706 tysięcy członków); funkcję banku kas Stefczyka pełniła Centralna Kasa Spółek Rolniczych; w okresie okupacji niemieckiej działały tylko nieliczne, po II wojnie światowej działalność kas Stefczyka kontynuowały spółdzielnie oszczędnościowo-pożyczkowe; od 1992 działalność kas Stefczyka kontynuują spółdzielcze kasy oszczędnościowo kredytowe (SKOK).