karykatura
 
Encyklopedia PWN
karykatura
[wł. caricatura ‘ładowanie’, ‘przeciążanie’],
szt. plast. sposób przedstawienia postaci lub przedmiotu polegający na wyolbrzymieniu i przejaskrawieniu pewnych cech charakterystycznych w celu ośmieszenia lub dla żartu;
w sztukach plastycznych karykatura występuje głównie w rysunku i grafice; elementy karykatury pojawiły się już w sztuce starożytnej i średniowiecznej; jako samodzielny gatunek artystyczny karykatura występowała XVI–XVII w. (karykatura portretowe Leonarda da Vinci); w XVIII w. rozwinęła się zwłaszcza w Anglii, Francji i Włoszech, rozkwit nastąpił w XIX w. (powstanie ilustrowanych czasopism satyrycznych), a jej żywy rozwój trwa do czasów obecnych; związana głównie z tematyką społeczno-polityczną; w Warszawie istnieje, założone 1978 przez E. Lipińskiego, Muzeum Karykatury.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Ibsen Henryk, karykatura fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Wilde Oscar, karykatura wykonana przez M. Beerbohmafot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Joyce James, karykatura C. Albinafot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia