kapiści
 
Encyklopedia PWN
kapiści,
określenie grupy artystów skupionych w Komitecie Paryskim (w skrócie K.P. — stąd nazwa), zawiązanym 1923 w ASP w Krakowie, w celu zorganizowania wspólnego wyjazdu na dalsze studia do Paryża.
W skład grupy wchodzili m.in.: S. Boraczok, J. Cybis, J. Czapski, J. Jarema, A. Nacht, T.P. Potworowski, H. Rudzka-Cybisowa, S. Szczepański, Z. Waliszewski. W Paryżu, dokąd kapiści wyjechali 1924, ich artyst. opiekunem i nauczycielem był J. Pankiewicz (od 1925). W swej twórczości, ukształtowanej pod wpływem nowoczesnej sztuki fr. (gł. P. Cézanne’a, P. Bonnarda), a także barok. malarstwa weneckiego, kapiści odrzucali wszelkie treści lit., skupiając się wyłącznie na zagadnieniach czysto mal., gł. na kompozycji barwnej; stosowali jasne, rozbielone kolory, nakładane drobnymi plamkami, tworzącymi na płótnie jednolitą w tonach, rozświetloną materię mal.; tematyka ich obrazów obejmowała martwe natury, pejzaże, portrety i sceny figuralne. K. stali się w Polsce gł. propagatorami koloryzmu, dlatego kierunek ten niekiedy określa się mianem kapizmu, a jego przedstawicieli — kapistami
zgłoś uwagę
Ilustracje
Waliszewski Zygmunt, Uczta, 1933 — Muzeum Narodowe, Warszawafot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Czapski Józef, Opera leśna w Sopocie, 1937 — Muzeum Narodowe, Warszawafot. T. Żółtowska-Huszcza /Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Cybis Jan, Gdańsk, 1959 — Muzeum Narodowe, Warszawafot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia