jeż, Erinaceus,
rodzaj ssaków z rodziny jeżowatych;
jeż
Encyklopedia PWN
długość ciała do 30 cm, ogona do 5 cm; włosy strony grzbietowej i boków przekształcone w białobrunatne kolce, długości do 3 cm; napadnięty kuli się, chowając głowę i kończyny pod osłonę kolców; zimę przesypia; w ciągu roku 1–2 mioty, po 2–10 młodych; żywi się owadami, ślimakami, płazami, gadami, ptasimi jajami i drobnymi ssakami; zamieszkuje skraje lasów i zarośla znacznej części Eurazji; pożyteczny; w Polsce 2 gatunki: jeż wschodni (E. concolor) i jeż zachodni (E. europaeus).