jajowód
 
Encyklopedia PWN
jajowód,
część żeńskiego układu rozrodczego transportująca jaja z jajnika na zewnątrz ciała lub do steku (w przypadku zwierząt jajo- i jajożyworodnych), a u zwierząt żyworodnych — do macicy;
występuje także u organizmów obojnaczych; zwykle jest narządem parzystym; ma najczęściej formę rurki (u kobiety dł. 9–17 cm), od strony jajnika lejkowato rozszerzonej i oddzielonej od niego wąską szczeliną będącą częścią jamy ciała; wnętrze jajowodu jest wyścielone nabłonkiem, którego komórki są zaopatrzone w rzęski; ich falowanie przesuwa jajo; w jajowodzie zwierząt jajorodnych zachodzi proces zaopatrywania komórek jajowych w substancje odżywcze oraz formowanie osłonek jaja, u gat. jajożyworodnych w jajowodzie przebiega również cały rozwój embrionalny aż do opuszczenia jaja przez młody organizm; u zwierząt, o zapłodnieniu wewn., i u człowieka w jajowodzie następuje zaplemnienie i zapłodnienie komórek jajowych. Zapalenie jajowodu przydatki; wady jajowodu: brak, zarośnięcie, skrócenie lub wydłużenie jajowodu, zwykle jednostronne; następstwem wad wrodzonych jajowodu jest niepłodność.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia