inwestytura
 
Encyklopedia PWN
inwestytura
[łac. investire ‘odziewać’, ‘ubierać’],
w średniowieczu ceremonia przekazania lenna wasalowi przez seniora;
odbywana po złożeniu hołdu przez wasala; otrzymywał on od seniora przedmiot symbolizujący dane lenno, np. chorągiew, pastorał lub włócznię; nadawanie stanowisk kościelnych przez monarchę (inwestytura świecka duchowieństwa) — wobec traktowania dóbr kościelnych przez monarchę jako lenna — interpretowano jako dowód wyższości władzy świeckiej nad duchowną; stało się to w 2. połowę XI w. przedmiotem sporu między cesarstwem a papiestwem (tzw. spór o inwestyturę), zakończonego 1122 zawarciem przez papieża Kaliksta II i cesarza Henryka V kompromisowego konkordatu wormackiego.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Henryk IV przybywa do Kanossy, miniatura z pocz. XIV w.fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia