imperatyw kategoryczny

imperatyw kategoryczny

[łac. imperativus ‘rozkazujący’, gr. katēgerikós ‘orzekający, stwierdzający’],

naczelna zasada etyki I. Kanta o charakterze formalnym, bezwarunkowy nakaz moralny głoszący: „postępuj wedle takiej tylko zasady, co do której mógłbyś chcieć, aby była prawem powszechnym”;

i.k. Kant uzupełnia imperatywem praktycznym, który domaga się, by człowieczeństwo było zawsze celem działania, nigdy tylko środkiem.