iluminizm
filoz. doktryny uznające oświecenie przez Boga za najważniejsze źródło poznania;
[łac.],
iluminizm
Encyklopedia PWN
nie chodzi tu tylko o poznanie ściśle religijne, lecz także np. moralne; prekursorem i. w starożytnej Grecji był Platon; na ukształtowanie się i. chrześcijańskiego największy wpływ miał św. Augustyn; za iluministów w historii filozofii uznaje się często m.in.: Pseudo-Dionizego Areopagitę, Jana Szkota Eriugenę, św. Bonawenturę, R. Bacona, N. de Malebrancha, A. Rosminiego, V. Giobertiego.
