hypokaustum
 
Encyklopedia PWN
hypokaustum
[łac. < gr.],
system centralnego ogrzewania stosowany już od IV w. p.n.e. w staroż. Grecji, w I w. p.n.e. — w Rzymie (początkowo w termach);
kanał odchodzący od pieca doprowadzał gorące powietrze pod podłogę (wspartą na rzędach filarków), w okresie późniejszym także do przewodów umieszczanych w ścianach; h. stosowano niekiedy w zamkach średniow., m.in. w Malborku.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia