historia tradycji

historia tradycji, niem. Traditionsgeschichte, krytyka tradycji,

w egzegezie bibl. jedna z nazw badań nad historią powstania tekstu;

szczególną wagę przywiązuje do rozwoju sformułowań i koncepcji na etapie przekazu ustnego; metoda historii tradycji jest bliska metodzie historii form, choć pojęcie tej pierwszej jest szersze; za synonim historii tradycji można uznać historię przekazu (niem. Überlieferungsgeschichte ) — termin używany przez H. Gunkela, klasyka szkoły historii form, i uczonych skand., np. I. Engnella.