harpun
 
Encyklopedia PWN
harpun
[ang. < fr.],
miotana broń łowiecka w postaci grotu z zadziorami;
w polowaniu na wieloryby harpun na linie wystrzela się z działka harpunniczego; w sportowym łowiectwie podwodnym harpun wystrzela się z kuszy; znane od paleolitu górnego narzędzie rogowe, rzadziej kościane, w kształcie ostrza z wyodrębnionym pojedynczym lub podwójnym rzędem zadziorów; harpuny rzucane ręcznie są używane do dziś przez pierwotne ludy Afryki, Oceanii, Ameryki.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia