halerz
[niem. Heller ‘pochodzący z Hall’]:
halerz
Encyklopedia PWN
1) srebrna moneta fenig o ciężarze 0,55 g, bity od ok. 1200 w cesarskiej mennicy w Schwäbisch Hall, rozpowszechniony i naśladowany w środkowej Europie XIII–XV w., od XIV w. nazwą tą określano denary czeskie i śląskie, na ogół o wartości 1/14 grosza; od XVI w. drobna moneta bilonowa lub miedziana w środkowych i południowych Niemczech, zwykle równa 1/2 feniga lub 1/8 krajcara, zanikła w połowie XIX w.;
2) w monarchii austro-węgierskiej (1892–1924), Czechosłowacji, Czechach i na Słowacji zdawkowa jednostka pieniężna, równa 1/100 korony; na Węgrzech 1925–46 halerz (filler) = 1/100 pengö, od 1946 1/100 forinta.
