habituacja
proces fizjol. prowadzący do stopniowego zmniejszania się i zaniku reakcji na powtarzający się bodziec, zwłaszcza monotonny i nie stwarzający istotnych konsekwencji dla organizmu;
[łac.],
przywykanie,
habituacja
Encyklopedia PWN
powoduje również ograniczenie percepcji tego bodźca, przy nie zmienionej pobudliwości receptorów, na które działa. Habituacja odgrywa istotną rolę w procesie uwagi, ponieważ oddziela aktualnie ważną informację od sygnałów nieistotnych; w przypadku długo utrzymującej się monotonii bodźców prowadzi do znużenia, niekorzystnego dla wydajności i bezpieczeństwa pracy. Habituacja jest jedną z form uczenia się zwierząt, regulującą ich zachowanie się.
