gwarectwo

gwarectwo, Gewerkschaft, communitas fovae,

do XVIII w. spółka eksploatująca złoża rud metali nieżelaznych, później także węgla;

członków gwarectw nazywano gwarkami; gwarectwa, rozwinięte w Niemczech, rozpowszechnione w środkowej Europie, m.in. w Polsce — pierwotnie były zbliżone do cechów; od XV w. zaczęły przeradzać się w spółki udziałowców (kupcy, szlachta, magnaci, dostojnicy państwowi), dysponujących kapitałem, w których ręku znajdowały się kopalnie; gwarectwa organizowały eksploatację, finansowały inwestycje, najmowały robotników; w okresie zaborów gwarectwa w górnictwie rud metali i węglowym były formą spółek; po I wojnie światowej polskie prawo górnicze nie używało nazwy gwarectwo, jednak dawniej utworzone gwarectwa istniały do upaństwowienia kopalń 1946.