gospodarka partycypacyjna

gospodarka partycypacyjna,

ekon. w szerszym znaczeniu gospodarka, w której pracownicy i ich organizacje mają wpływ na zarządzanie przedsiębiorstwem; w węższym — oznacza udział pracowników w zysku przedsiębiorstwa;

w teorii ekonomii koncepcję wprowadzenia gospodarki partycypacyjnej w węższym znaczeniu przedstawił M.L. Weitzman; dzielił płace na 2 części: jedną, zależną od poziomu zysków przedsiębiorstwa, i drugą, zależną od innych czynników; w przypadku recesji, gdy zmniejszają się zyski przedsiębiorstw, proponował zmniejszenie płac, co pozwoliłoby na utrzymanie wysokiego poziomu zatrudnienia; wprowadzenie tego rozwiązania miało zapobiegać skutkom sztywnych płac, tzn. np. wzrostowi bezrobocia w okresach recesji; w praktyce gospodarczej w różnych krajach występują różne formy partycypowania pracowników w zyskach i w zarządzaniu; najbardziej rozpowszechnioną formą jest posiadanie przez pracowników pakietów akcji przedsiębiorstw; kursy tych akcji i rozmiary dywidendy są zależne od zysku osiąganego przez przedsiębiorstwo.