golem

golem,

w żydowskich podaniach lud. postać ludzka ulepiona z gliny, powoływana do życia za pomocą praktyk kabały;

najbardziej znana jest postać olbrzyma o ogromnej niszczącej sile, stworzona w XVI w. w Pradze przez Judę Liwę Ben Becalela, rabina, astronoma i alchemika ces. Rudolfa II; historia golema jest tematem wielu utworów lit., m.in. znanej powieści G. Meyrinka (Golem 1915, wyd. pol. 1919) i adaptacji film.; bezwolny, bezmyślny olbrzym uosabiający niszczące siły.