glistnice
 
Encyklopedia PWN
glistnice, askariozy,
pospolite na całym świecie, zwłaszcza w rejonach o złych warunkach sanitarnych, choroby pasożytnicze ludzi i zwierząt, wywołane przez różne gat. glist (nicienie);
zarażenie następuje przez połknięcie z pokarmem lub wodą tzw. jaj inwazyjnych; u człowieka glista ludzka (Acaris lumbricoides) pasożytuje w jelicie cienkim, jej osobnik dorosły osiąga dł. do 20–30 cm; w Polsce glistnica jest spotykana coraz rzadziej, występuje przede wszystkim u młodzieży, obecnie zwykle o niewielkim nasileniu; objawy najczęściej skąpe: zaburzenia łaknienia, bóle brzucha, nudności, objawy alergiczne; w rejonach sub- i tropik. robaczyca ta występuje bardzo często u dzieci, inwazje są zwykle intensywne, niekiedy zwijające się w świetle jelita w kłąb dorosłe pasożyty powodują jego niedrożność i wymagają usunięcia operacyjnego; u zwierząt gospodarskich glistnice są wywoływane przez: Ascaris suum u świń, Parascaris equorum u koni i Neoascaris vitulorum u bydła, Ascaridia galli u ptaków; u psów i kotów występuje inny nicień Toxocara canis i Toxocara cati wywołujące toksokarozę; inwazje glist u zwierząt hodowlanych powodują straty gosp. na skutek zmniejszenia przyrostu masy mięsnej. Rozpoznanie glistnicy ustala się przez wykrycie w kale jaj pasożyta; leczenie środkami przeciwrobaczymi, zapobieganie — utrzymywanie odpowiednich zasad higieny oraz regularne odrobaczanie zwierząt.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia