generator Van de Graaffa

generator Van de Graaffa, generator elektrostatyczny,

maszyna elektrostatyczna do wytwarzania wysokich stałych napięć elektrycznych;

zasadniczą jej część stanowi pas transportowy z materiału izolacyjnego przenoszący ładunek dodatni odbierany z ostrza dodatniej elektrody do wnętrza metalowej elektrody w kształcie kulistej czaszy; skonstruowany 1931 przez fizyka amerykańskiego R.J. Van de Graaffa (1901–67); generator Van de Graaffa zaopatrzony w źródło jonów i rurę akceleracyjną stanowi akcelerator Van de Graaffa będący ważnym narzędziem badawczym w fizyce jądrowej niskich energii; uzyskiwane energie jonów są rzędu MeV.

Generator Van de Graaffa jako składowa część akceleratora elektrostatycznego (akceleratora Van de Graaffa): U źródło napięcia elektr., O ostrze powodujące osadzanie się dodatnich ładunków na pasie transportowym P, Sz szczotka odbierająca ładunki i dostarczająca je na elektrodę zbiorczą E, W woltomierz rotacyjny, K komora stalowa, Z źródło jonów, R rura akceleracyjna, Wy wyprowadzenie jonów