gburzy
 
Encyklopedia PWN
gburzy,
bogaci chłopi w Prusach Królewskich i Prusach Książęcych oraz na Pomorzu Zachodnim w XV–XIX w.;
właściciele dużych gospodarstw (tzw. gburstw, średnio 2 łany), dobrze wyposażonych w sprzężaj i zwierzęta hodowlane, korzystających powszechnie z pracy najemnej; zazwyczaj osobiście wolni, płacili wysokie czynsze pieniężne, rentę w naturze, dziesięcinę, czasami także odrabiali pańszczyznę, odgrywającą jednak niewielką rolę w ich powinnościach; niekiedy terminem gburzy określano także chłopów poddanych, osadzonych na gburstwach, o prawach i obowiązkach zbliżonych do chłopów pańszczyźnianych w innych dzielnicach Polski.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia