foedus
 
Encyklopedia PWN
foedus
[łac.],
sojusz, układ między Rzymem a państwem;
początkowo oznaczał pełną równość partnerów, od IV w. p.n.e. termin ten określał sojusz między nierównymi stronami regulujący powinności państwa sprzymierzonego wobec Rzymu (ci, którzy go nie posiadali, należeli do kategorii dediticii); traktat taki musiał podpisać m.in. cesarz Teodozjusz I Wielki 3 X 382 z Wizygotami, którzy osiedlili się w Tracji; termin „foedus aequum” [‘sojusz równy’] jest nowożytnym określeniem bardzo rzadkiej kategorii układu, w którym Rzym uznawał całkowitą wolność partnera od świadczeń na rzecz republiki; w czasach późnego cesarstwa nazwa sojuszu zawieranego z ludami barbarzyńskimi.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia