flisz
 
Encyklopedia PWN
flisz
[niem.],
geol. zespół okruchowych skał osadowych, zwykle o dużej miąższości, składający się z wielokrotnie powtarzających się warstw piaskowców, mułowców, łupków ilastych, czasem też zlepieńców;
osady f. zostają złożone na dnie morza, poniżej stoku kontynent. (na głęb. 2–3 tys. m) przez prądy gęstościowe, w tym gł. przez prądy zawiesinowe. W obrębie f. istnieje wiele odmian różniących się warstwowaniem, uziarnieniem oraz częst. występowania w nich określonych struktur; powstanie tych odmian zależy od odległości od źródła prądów zawiesinowych; bezpośrednio u podnóża stoku kontynent., na początku drogi prądów zawiesinowych, tworzy się f. piaskowcowy (f. bliski), odznaczający się przewagą zlepieńców, a nieco dalej — piaskowców; w miarę oddalania się od źródła prądów powstaje f. normalny, który zawiera zarówno piaskowce, jak i osady drobniej ziarniste; f. łupkowy (f. daleki) jest złożony z osadów ilastych; cechą warstw piaskowcowych we f. jest ich uziarnienie frakcjonalne oraz występowanie (na dolnych powierzchniach warstw) licznych hieroglifów. F. odgrywa istotną rolę w budowie gór fałdowych, np. Alp, Karpat (Karpaty fliszowe), które często zawierają złoża ropy naftowej i gazu ziemnego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia