figowiec, fikus, Ficus,
rodzaj roślin okrytozalążkowych z rodziny morwowatych obejmujący 800–1200 gat. drzew, krzewów i zdrewniałych pnączy, występujących w strefie międzyzwrotnikowej i podzwrotnikowej, aż po południową Europę (największe zróżnicowanie w południowo-wschodniej Azji);
figowiec
Encyklopedia PWN
liście zwykle wiecznie zielone pojedyncze, ciemnozielone, często skórzaste; kwiaty rozdzielnopłciowe, drobne, we wgłębieniach mięsistej, dzbankowato wydrążonej osi kwiatostanów; w pędach występuje sok mleczny (u niektórych gat. służy do otrzymywania kauczuku); często występują, wyrastające z pni i konarów, korzenie przybyszowe: kolumnowe, deskowate lub czepne; do figowców należą np. figowiec pospolity, banian, gumowe drzewo, sykomora; jednym z najbardziej charakterystycznych gatunków figowca jest figowiec bo, F. religiosa, pochodzący z Indii, gdzie jest sadzony koło świątyń (zw. drzewem świętym); początkowo rośnie epifitycznie — na innych drzewach, następnie rozrasta się w potężne drzewo; kilka gatunków figowców uprawia się na całym świecie w szklarniach i doniczkach, jako ozdobne, m.in. tzw. fikusy — ze względu na liście (duże, eliptyczne, skórzaste, lśniące).
