figowiec pospolity
 
Encyklopedia PWN
figowiec pospolity, figa karyjska, Ficus carica,
drzewo lub krzew,
gat. z rodzaju figowiec; pochodzi z południowo-zachodniej Azji; pień niski, gruby; korona szeroka; liście duże, klapowane, o charakterystycznym zapachu, opadające na zimę; figowiec pospolity jest rośliną dwupienną, o kwiatach rozdzielnopłciowych, ukrytych jak u innych gat. figowców wewnątrz mięsistego gruszkowatego osadnika (kwiatostanu); owoce — drobne orzeszki ukryte w fidze (rozrośniętym osadniku); proces zapylenia jest ściśle związany z cyklem rozwojowym błonkówki Blastophaga psenes; przenosi ona pyłek z osobników mieszczących kwiaty męskie na kwiaty żeńskie długoszyjkowe innych drzew (także na sterylne krótkoszyjkowe kwiaty żeńskie — rozwijające się w figi „kozie”, tzw. kapryfigi), osadniki na tych drzewach rozwiną się w jadalne figi; figowce pospolite uprawia się w obszarze śródziemnomor. (od ok. 5 tys. lat) i w wielu krajach podzwrotnikowych ze względu na smaczne owoce — figi; w uprawie spotyka się odmiany figowców pospolitych u których rozwój owoców odbywa się bez zapylenia kwiatów (partenokarpicznie).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Figowiec pospolity, Ficus carica, owocefot. Glob 4/T. Komornicki
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia