fanfara

fanfara

[wł.],

muz.:

1) trąbka fanfarowa, instrument muz. z grupy aerofonów ustnikowych; trąbka sygnałowa o długiej, wąskiej rurze zwiniętej w płaską pętlę; brak wentyli pozwala wydobywać jedynie alikwoty za pomocą tzw. przedęcia;

2) krótka melodia będąca sygnałem do rozpoczęcia ceremoniału dworskiego, walki, polowania itp., wykonywana na instrumentach dętych o skali naturalnej (np. na rogu) i z tego względu oparta zazwyczaj na rozłożonym trójdźwięku;

3) orkiestra dęta, wojsk. lub cywilna, składająca się z instrumentów dętych blaszanych (kornety, trąbki, sakshorny, helikony) i perkusji (kotły).