faktor
 
Encyklopedia PWN
faktor
[łac.],
hist.:
1) w średniowieczu i czasach nowożytnych przedstawiciel kupca upoważniony do prowadzenia w jego imieniu działalności handlowej w innym mieście lub regionie; na ogół faktor otrzymywał określoną prowizję lub udział w zyskach reprezentowanego przez siebie kupca, niekiedy jednak była to tylko odpłatna wymiana usług między przedsiębiorcami z różnych miast (np. kupców gdańskich w stosunku do kupców holenderskich lub angielskich); w Polsce faktorzy byli spotykani już w XV w., rozpowszechnili się XVI–XVII w., zwłaszcza w handlu zbożem;
2) określenie → dwornika.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia