faeton
lekki, 4-kołowy pojazd zaprzęgowy, o nadwoziu otwartym lub ze składaną budą;
[gr.],
phaeton,
faeton
Encyklopedia PWN
przednie siedzenie wyższe i z oparciem, przeznaczone dla powożącego właściciela i osoby towarzyszącej, tylne — niższe, dla obsługi; pierwsze f. wprowadzono w Wielkiej Brytanii w końcu XVIII w., miały konstrukcję rozworową i pudło nadwozia zawieszone na resorach i pasach; w pierwszej poł. XIX w. powstało (większość w Wielkiej Brytanii) wiele odmian f., np.: f. pocztowy (ang. mail phaeton), ladys f. służący do spacerów po parkach, pony f. (jednoosobowy, do zaprzęgu małych koni), a także basket, dokart, pająk. W 2. poł. XIX w. f. rozpowszechniły się w całej Europie jako pojazdy o charakterze spacerowo-sport.; obecnie są używane podczas zawodów sport. (zaprzęgane w 2, 4 lub 6 koni). W Polsce na Kresach nazywano f. każdy pojazd zaprzęgowy ze składaną budą.
