facjata
 
Encyklopedia PWN
facjata, facjatka
[wł. facciata ‘fasada’],
arch. pomieszczenie mieszkalne w kondygnacji strychowej, wyodrębnione przez osobne ścianki, które przebijają połać dachu, tworząc rodzaj nadbudowy ponad gzymsem koronującym budynku;
na zewnątrz f. jest wyróżniona osobnym dachem, prostopadłym do kalenicy dachu gł.; f. stosowano w budownictwie mieszkalnym od średniowiecza (kamienice mieszczańskie, pałace, dwory); w XIX i na pocz. XX w. f. stała się charakterystycznym elementem budynków podmiejskich (dworki, wille), w których umieszczano ją zwykle na osi gł. budynku (niekiedy w formie ryzalitu zamkniętego trójkątnym szczytem); często dodawano do niej balkon;
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia