estywacja
 
Encyklopedia PWN
estywacja
[łac. aestivus ‘letni’],
sen letni,
fizjol. sezonowe obniżenie intensywności procesów metabolicznych w okresie lata u niektórych zwierząt, odpowiednik snu zimowego;
umożliwia przetrwanie niekorzystnych warunków środowiska, głównie suszy; występuje u gatunków żyjących na pustyni lub w strefach międzyzwrotnikowych z wyraźnie oddzieloną porą deszczową i suchą; do estywacji należy okresowe zasychanie niektórych gatunków ślimaków słodkowodnych, gdy wysychają zbiorniki wodne — środowisko ich życia, także sen letni susła i tenreka; u tropikalnych ryb słodkowodnych estywacja pojawia się okresowo i jest składową ich cyklu życiowego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia